Aanvraag tot medehuurderschap door inwonende kinderen

Het tekort aan woningen in Nederland maakt dat het voor jongvolwassenen steeds lastiger wordt om een huurwoning of een kamer te vinden. Deze groep blijft hierdoor langer in de huurwoning van hun ouders wonen. Dit is geen probleem, totdat de ouders besluiten te verhuizen (en de jongvolwassen niet kunnen of willen meeverhuizen) of overlijden. De inwonende kinderen kunnen de huur dan niet voortzetten omdat zij juridisch gezien geen huurders zijn. De wet biedt aan hen een mogelijkheid om alsnog huurders te worden via medehuur. Helaas blijkt deze route niet eenvoudig. Lees hierover in deze blog.

Wat is medehuur?

Een medehuurder is iemand die dezelfde rechten krijgt als de huurder die oorspronkelijk de huurovereenkomst heeft gesloten met de verhuurder. Als de huur tussen de hoofdhuurder en verhuurder eindigt, neemt een medehuurder de huurovereenkomst over. Inwonende kinderen dienen het medehuurderschap aan te vragen bij de verhuurder. Om in aanmerking te komen voor medehuur dient aan een aantal eisen te worden voldaan, zo dient de aanvrager in ieder geval:

• tenminste twee jaar in de huurwoning te wonen,
• een duurzame gemeenschappelijke huishouding te voeren met de hoofdhuurder, en
• aan te tonen dat hij of zij de huur kan betalen.

Waar let de verhuurder op bij de beoordeling van de aanvraag?

In de praktijk worden aanvragen van inwonende kinderen tot medehuur vaak afgewezen. De meest voorkomende afwijsgrond is het ontbreken van een duurzame gemeenschappelijke huishouding. Een verhuurder is er dan onvoldoende van overtuigd geraakt dat de inwonende kinderen voornemens zijn om langdurig bij hun ouders te wonen. Dit komt omdat inwonende kinderen in principe na verloop van tijd ‘uitvliegen’. Ook kan het zijn dat de verhuurder niet kan vaststellen dat de lasten in het huishouden, zoals boodschappen, stookkosten, water, internet- en televisieabonnement en verzekeringen, daadwerkelijk worden gedeeld. Een deling van de lasten is nodig voor het hebben van een gemeenschappelijke huishouding.

Wat als de aanvraag wordt afgewezen?

Soms wordt een aanvraag tot medehuur afgewezen, ook al is aan de vereisten voor medehuur voldaan. Belangrijk hierbij is om te beseffen dat als aan de vereisten voor medehuur wordt voldaan, de medehuur in principe moet worden toegestaan. Mocht de verhuurder de aanvraag ten onrechte afwijzen, dan biedt de wet de mogelijkheid om de aanvraag voor te leggen aan de rechter. Als de rechter vindt dat aan de eisen van medehuur wordt voldaan, zal de rechter het medehuurderschap bepalen per een bepaalde datum.

Niet eens met de afwijzing?

Denkt u dat uw verhuurder uw aanvraag tot medehuur ten onrechte heeft afgewezen? Of roept het lezen van deze blog andere vragen op? Neem dan gerust contact op met één van onze vastgoedadvocaten.